επικατάρρυτος

ἐπικατάρρυτος, -ον (Μ)

αυτός που περιβρέχεται γύρω γύρω από νερά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + κατερρύην (αόρ. τού ρ. καταρρέω) + -τος (κατάληξη τών ρηματικών επιθέτων)].